PUBLIEK GOED?  

 


 

PUBLIEK GOED?  

 

Voor mij is het kernpunt van de discussies rond de Tweede Kamer verkiezingen van dit jaar de gezondheidszorg en dan specifiek of gezondheidszorg wel of niet een publiek goed is. Volksgezondheid is net zo’n publiek goed als schone lucht. Vuile lucht of lucht vervuild met ziekmakende bacteriën treft ons allemaal.

De Romeinen hadden al door dat gezondheid een publiek goed was. Zieken werden bij een uitbraak van infectieziekten al samengebracht om verzorgd te worden en om anderen niet te besmetten. Ook in de middeleeuwen kenden veel steden al door stadsbesturen en/of kerken speciaal ingerichte gebouwen voor de zorg van zieken of gewonden zoals pesthuizen, om besmettingen te voorkomen. Toen in Londen er weer een cholera epidemie uitbrak en kort daarna prins Albert, de man van koningin Victoria (op 42 jarige leeftijd), aan paratyfus overleed, was er niemand meer die twijfelde of dat volksgezondheidsprobleem (vervuild water) aangepakt moest worden en werden er rioleringen aangelegd. Als er nu een ebola epidemie in Nederland zou uitbreken was de aanpak daarvan onmiddellijk een zaak van groot nationaal belang en daarmee een publiek goed! Volksgezondheid en de gezondheidszorg zijn door de eeuwen heen ook een publiek goed gebleken. En keer op keer zijn er maatregelen genomen om dat publieke goed te verbinden met andere publieke taken, zoals de aanleg van rioleringen, de drooglegging van moerassen (ter bestrijding van ziekte overbrengende muggen) en zoiets als vaccinatieprogramma’s.

Als het eigen risico er toe leidt dat mensen geen noodzakelijk gebruik maken van medische voorzieningen en een deel van de kinderen niet meer ingeënt worden, kan dat niet alleen voor hen, maar bij infectieziekten, ook voor anderen een groter risico zijn.

Ook prins Albert, als prins-gemaal van koningin Victoria deel uitmakende van de Engelse ‘elite’, bleek ondanks de luxe en de afzondering waarin hij leefde, infecteerbaar met een “armeluis ziekte’. Toen gingen de ogen van de toenmalige ‘elite’ open. Waarom sluit men nu de (politieke) ogen? Voor electoraal gewin? Ik begrijp dan ook niets van de discussie. Waarom leert men niet van de geschiedenis? Waarom is een deel van de politieke ‘elite’ blind voor de feiten. Moeten er dan echt weer grote uitbraken van infectieziekten komen om het besef, dat volksgezondheid een publiek goed is, weer tussen de oren te krijgen?