IS HET COLLEGE TE VERTROUWEN?

 

    


| 20-11-2020 |

 

Gisteravond was er een digitale, beeldvormende bijeenkomst van de Raad over de vastgoedplannen van het college. Verkoop van vastgoed is sinds maart 2002 (de dualiseringsveranderingen in de gemeentewet) een bevoegdheid van het college van B&W, te vinden in artikel 160 lid 1 van de gemeentewet. Het college is in ieder geval bevoegd: – sub d. tot privaatrechtelijke rechtshandelingen van de gemeente te besluiten. Bij het nazoeken en controleren van de woorden van de wethouder viel er al snel een fout op in de informatiebrief van 11 november 2020 aan de gemeenteraad over dit onderwerp. In die brief werd verwezen naar artikel 160 lid 1 sub e. Het stoort mij dat juist in dit soort brieven zulke slordige fouten zitten. Minimaal twee fouten in één week. Arm Bergen!

Nu het college ten aanzien van de verkoop van vastgoed volledig bevoegd is, rijst de vraag: is de raad, dit ten volle beseffende, nog blij met deze samenstelling van het college? Vertrouwen we deze vijf wethouders en deze burgemeester het lot toe van bijvoorbeeld onze monumenten? Het Stadhuis aan de Grote Markt in de verkoop. Ook de synagoge werd in eerste instantie verhandelbaar verklaard. Zo ook de Hof van Ram!

Gisteren werden de raads- en burgerleden bijgepraat over de gevolgde systematiek. Er is een ‘tool’ ontwikkeld om te komen tot een “meetbare, objectieve waarde”. Nu ben ik een bèta, ik weet wat meten is. Wel, de zogenoemde ‘tool’ is niet meer dan een invuloefening (waardering van 1 tot 5) op een aantal elementen, die daarna opgeteld worden. En dat alles – tot nu toe – door ambtenaren van de gemeente van bijvoorbeeld de afdelingen bedrijfsvoering, cultuur en vastgoed. Zij vinden dit ‘vastgoed’!!! Maar ik vind dat verre van objectief. Nu wil ik niet beweren dat de ‘methode’ die ik gebruikte, om in mijn eerdere schrijfsels het Markiezenhof, het stadhuis, de gevangenenpoort en het oude gemeentehuis van Halsteren tot parelen in de Bergse Kroon te verklaren, objectief is. De waardering voor het aan onze generatie van burgers en bestuurders als hoeders toevertrouwde erfgoed is niet objectief. Die komt voort uit ons hart en liefde voor de geschiedenis van de stad en haar dorpen.

De wethouder zei over het verhandelbaar verklaren; “We durven er echt wel brutaal in te zijn”. Daarna noemde hij de eerste tien door het college verhandelbaar verklaarde vastgoed objecten “laaghangend fruit”. De synagoge, het sterfhuisje, de Hof van Ram: laaghangend fruit?

Bij mij ging het ‘licht’ uit. En, alsof de wifi de woede aanvoelde, viel spontaan de verbinding weg. Maar er kwam meer. Het oude Halsterse raadhuis werd ‘objectief gemeten’ en het resultaat van de telling was 103 punten. In de ogen van het college dus ruim beneden de ‘norm’ van 120, en dus op de nominatie om verhandelbaar te worden verklaard. Spontaan viel wederom de wifi verbinding weg. De door mij in woede en verontwaardiging opgeroepen elektromagnetische straling werd de apparatuur te veel.

Ik heb al een paar keer gesteld dat er ten stadskantore een ernstig gebrek is aan politieke sensibiliteit. Dat is een onvolledige analyse! Daarvoor bij voorbaat mijn excuses. Ze zijn gewoon de weg kwijt! En nu formuleer ik het buitengewoon beschaafd. Het halve stadskantoor komt hier niet vandaan, het college incluis en dat blijkt. De affiniteit met de stad en haar dorpen is NUL KOMMA NUL. Ook bij de ambtenaren die dit soort ‘rekentools’ invullen, is er klaarblijkelijk geen verbinding met de Bergse samenleving. Ja we moeten bezuinigen en ja in het focusakkoord wordt verwezen naar de verkoop van vastgoed. Maar de uitwerking door het college in de tien gouden regels gaat naar mijn gevoelen volstrekt voorbij aan de intenties van het focusakkoord.

Er zijn ‘heilige huisjes’ en misschien moeten die op een lijst komen. Maar ook het college mag zich – ondanks haar bij gemeentewet gegeven bevoegdheid – afvragen: denken we zelf na of laten we ons leiden door een rekentool? Zij vragen de raad hun het vertrouwen te geven onder de 120 puntenlijn de objecten te mogen verkopen. Het zal helder zijn: de BSD geeft dat vertrouwen niet. NOOIT NIET. Met de bescheiden kennis van de ‘rekentool’ denk ik dat onze gevangenpoort onze Lievevrouwepoort dan ook verhandelbaar wordt. Onze Lievevrouwe is geen publieke vrouw, ze is niet en mag niet – nooit niet – verhandelbaar worden.

Dan kan er maar één conclusie zijn. Gezien de bij wet gegeven bevoegdheden en hun “verhandelbaar verklaringen” tot nu toe kan BSD-fractie dit college in deze samenstelling niet meer vertrouwen!

Er was nog een punt dat mij deed gruwen. Het was voor mij duidelijk dat dit college en een aantal van mijn collega’s gebouwen meer ‘multifunctioneel’ wilden maken alvorens te overwegen ze te verkopen. Dat klinkt logisch maar het gaat dan wel over de motieven. Een overheid dient zijn bevoegdheden als overheid niet te gebruiken om middels zijn handelen het profijt als private partij te vergroten.

Détournement de pouvoir ( het gebruik van een bevoegdheid op een wijze waartoe zij niet verleend is) is niet voor niets verboden.

Louis van der Kallen.


    

ALLE GEMEENTERADEN VAN GEMEENTEN MET MEER DAN 50.000 INWONERS INZ. BLIJF ALERT – D027

 


 

Bergen op Zoom, 20 maart 2008  

 

Aan de Gemeenteraad van de

 gemeente ………….

 

per e-mail/brief

 

Betreft:          het gebruik van een bevoegdheid waartoe zij niet is verleend
                        (détournement de pouvoir) kenmerk LK/80034

 

Geachte gemeenteraad, 

In de gemeenteraad van Bergen op Zoom is op 28 februari 2008 het raadsvoorstel RVB08-0013 “Verordening inkoop producten en diensten Stichting Samenwerken” (zie bijlage) behandeld en vastgesteld. Dit gebeurde nadat burgemeester Polman op basis van een advies van AKD/Prinsen/Van Wijmen en Deloitte Juridische Adviseurs had verklaard ‘dat het middels een verordening aanwijzen van een voorkeursdienstverlener wettelijk is toegestaan.’

Dit met het oogmerk het vastgestelde aanbestedingsbeleid te omzeilen met de gedachte dan ook niet gebonden te zijn aan het in de Europese richtlijn 2004/18/EG gestelde. Na een beroep op de WOB heb ik kennis genomen van de inhoud van het juridische advies. Hierbij een bloemlezing uit dat advies:

“Als wettelijke basis voor het uitsluitend recht aan ODC/SSW zou ons inziens de sociale wetgeving kunnen gelden.” “Door hun (de gemeenten Bergen op Zoom/Steenbergen en Woensdrecht) wettelijke re-integratie taak exclusief over c.q. op te dragen aan ODC/SSW kan een uitsluitend recht worden gecreëerd voor ODC/SSW om re-integratie activiteiten te verrichten.”

 “Om aan bestuursrechtelijke voorwaarden te voldoen, moet in een gemeentelijke verordening worden vastgelegd dat ODC/SSW exclusief wordt belast met de re-integratie van bepaalde groepen, zoals de Doelgroep. Vervolgens moet ODC/SSW in een besluit (vergelijkbaar met een zogenaamd “aanwijzingsbesluit” ex. De Wet sociale werkvoorziening) worden aangewezen om re-integratiediensten te verrichten. Volledigheidshalve merken wij op dat ons geen rechtspraak bekend is waarin deze “aanwijzingsconstructie” is getoetst.”

Buiten de tekst na “Volledigheidshalve” zijn de volgende voetnoten (de kleine lettertjes) in dit kader interessant:

25) “Het risico is er in casu met name in gelegen dat de Wwb niet dusdanige rechten aan  sociale werkplaatsen voorbehoudt dat deze exclusief kunnen worden geacht. Het definitieve antwoord hierop zal uit rechtspraak moeten worden volgen.”

26) “Overigens kan deze “constructie” geknutseld overkomen, om aan de werking van het aanbestedingsrecht te ontkomen.” 

Het ging om ingehuurde diensten met een financieel volume van 170.000 euro per jaar en een contractwaarde van meer dan 500.000 euro. Het laatste bedrag overschrijdt de grenswaarden (206.000 euro) gesteld voor Europese aanbesteding van diensten met meer dan 100 %.

Staatsrechtelijk is deze gang van zaken een klassiek voorbeeld van wat in het staatsrecht: “détournement de pouvoir’ heet. Het gebruik van een bevoegdheid, waartoe zij niet is verstrekt. De verordenende bevoegdheid is niet gegeven om via die bevoegdheid te komen tot het aanwijzen van een voorkeursleverancier.

Het alleen mogen gebruiken van bevoegdheden door een overheid voor redenen, waartoe zij verstrekt zijn, is belangrijk voor de bescherming van burgers en bedrijven tegen een onwelwillende overheid.

Zeker in deze tijd, waar de burger zich afwendt van de politiek en de overheid, is het integer handelen van de overheid van het grootste belang. Van een overheid mag en moet verlangd worden dat zij handelt naar de letter en geest van wet en regelgeving. Het aftasten van juridische grenzen van wet en regelgeving is voor een overheid, die het goede voorbeeld zou moeten geven, ongewenst. 

Dit slechte voorbeeld verdient GEEN navolging. Ondergetekende is echter bang dat andere gemeenten/colleges dit slechte voorbeeld wel zullen proberen te volgen. Waakzaamheid van uw Raad is mijn inziens geboden, zodat de wet zowel naar letter als naar geest in uw gemeente, blijvend wordt nageleefd.  

Met de meeste hoogachting, 

Louis van der Kallen

 


 

 

TWEEDE KAMER EN NED. LEDEN EUROPEES PARLEMENT INZ. HANDHAVING EUROPESE REGELGEVING – D025

 


 

Bergen op Zoom, 3 maart 2008

 

Aan de leden van de Tweede Kamer

en de Nederlandse leden van het

Europees Parlement

 

per e-mail

 

Geachte leden van het parlement, 

Op 28 februari 2008 heeft de gemeenteraad in meerderheid raadsvoorstel RVB08-0013 “Verordening inkoop producten en diensten Stichting Samenwerken” (zie bijlage) vastgesteld. 

Feitelijk is het onderhavige voorstel een juridische constructie met als oogmerk het vastgestelde aanbestedingsbeleid te omzeilen met de gedachte dan ook niet gebonden te zijn aan het in de Europese richtlijn 2004/18/EG gestelde. Het gaat om ingehuurde diensten met een financieel volume van 170.000 euro per jaar en een contractwaarde van meer dan 500.000 euro. Het laatste bedrag overschrijdt de grenswaarden, gesteld voor Europese aanbesteding van diensten met meer dan 100 %.

Staatsrechtelijk is deze gang van zaken een klassiek voorbeeld van wat in het staatsrecht: “détournement de pouvoir’ heet. Het gebruik van een bevoegdheid waartoe zij niet is verstrekt.

De verordenende bevoegdheid is niet gegeven om via die bevoegdheid te komen tot het aanwijzen van een voorkeursleverancier.

Het alleen mogen gebruiken van bevoegdheden door een overheid voor redenen, waartoe zij verstrekt zijn, is belangrijk voor de bescherming van burgers en bedrijven tegen een onwelwillende overheid.

Zeker in deze tijd, waar de burger zich afwendt van de politiek en de overheid, is het integer handelen van de overheid van het grootste belang. Van een overheid mag en moet verlangd worden dat zij handelt naar de letter en geest van wet en regelgeving. Het aftasten van juridische grenzen van wet en regelgeving is voor een overheid, die het goede voorbeeld zou moeten geven, ongewenst. 

Ik doe een beroep op u als wetgevers om o.a. bij de evaluatie van de doelmatigheid en effectiviteit van uw wetgevende arbeid dit soort vermijdingsgedrag van lagere overheden, zoals de gemeente Bergen op Zoom, te betrekken en aan de kaak te stellen. Het kan toch niet zo zijn dat lagere overheden met dit soort van ontduiking van wet en regelgeving wegkomen.

Bij dit soort raadsbesluiten speculeert men er op dat niemand de moeite neemt c.q. de kosten maakt om naar de rechter te gaan om de rechtmatigheid te toetsen. 

In het vertrouwende op uw inzet en inzichten ten aanzien van de wenselijkheid van rechtshandhaving 

met de meeste hoogachting,  

L.H. van der Kallen

Gemeenteraadslid Bergen op Zoom

 


 

 

COMMISSARIS VD KON. NRD BRABANT INZ. EVALUATIE BURGEMEESTER – D026

 


 

Bergen op Zoom, 3 maart 2008  

 

Aan de Commissaris van de Koningin

van de Provincie Noord Brabant           

per e-mail: [email protected]

 

Betreft:          functievervulling van burgemeester van Bergen op Zoom

 

Hoogedelgestrenge, 

Ondergetekende verzoekt u bij uw eerstkomende evaluatie van en met de burgemeester van Bergen op Zoom zijn functioneren te betrekken bij de behandeling van het raadsvoorstel RVB08-0013 “Verordening inkoop producten en diensten Stichting Samenwerken” (zie bijlage) in het College van B&W alsmede de gemeenteraad van 28 februari 2008.

Feitelijk is het onderhavige voorstel een juridische constructie met als oogmerk het vastgestelde aanbestedingsbeleid te omzeilen met de gedachte dan ook niet gebonden te zijn aan het in de Europese richtlijn 2004/18/EG gestelde. Het gaat om ingehuurde diensten met een financieel volume van 170.000 euro per jaar en een contractwaarde van meer dan 500.000 euro. Het laatste bedrag overschrijdt de grenswaarden, gesteld voor Europese aanbesteding van diensten met meer dan 100 %.

Staatsrechtelijk is deze gang van zaken een klassiek voorbeeld van wat in het staatsrecht: “détournement de pouvoir’ heet. Het gebruik van een bevoegdheid, waartoe zij niet is verstrekt. De verordenende bevoegdheid is niet gegeven om via die bevoegdheid te komen tot het aanwijzen van een voorkeursleverancier.

Het alleen mogen gebruiken van bevoegdheden door een overheid voor redenen, waartoe zij verstrekt zijn, is belangrijk voor de bescherming van burgers en bedrijven tegen een onwelwillende overheid.

Zeker in deze tijd, waar de burger zich afwendt van de politiek en de overheid, is het integer handelen van de overheid van het grootste belang. Van een overheid mag en moet verlangd worden dat zij handelt naar de letter en geest van wet en regelgeving. Het aftasten van juridische grenzen van wet en regelgeving is voor een overheid, die het goede voorbeeld zou moeten geven, ongewenst. Voorafgaande aan de vergadering van de gemeenteraad heeft ondergetekende in brieven de burgemeester opgeroepen, in zijn rol als vertegenwoordiger van de Kroon, de gemeenteraad te ontraden het onderhavige raadsvoorstel aan te nemen wegens strijdigheid met de letter en/of de geest van Europese wet en regelgeving. Helaas tevergeefs. Ook heeft hij geen gehoor gegeven aan mijn verzoek het onderhavige raadsvoorstel wegens strijdigheid met de letter en/of geest van Europese wet en regelgeving voor te dragen  ter vernietiging door de Kroon. 

In de beleving van ondergetekende is de burgemeester van de gemeente Bergen op Zoom in deze ernstig te kort geschoten c.q. nalatig geweest in zijn rol als door de Kroon benoemde hoeder van de gemeenteraad van Bergen op Zoom. 

Ondergetekende verzoekt u het voorgaande te betrekken bij uw eerstkomende evaluerende gesprek met de burgemeester van Bergen op Zoom. 

Met de meeste hoogachting,

namens de BSD-fractie Bergen op Zoom 

Louis van der Kallen